Laugarren urtez jarraian, Jose Luis Amatriain arduratuko da piperrak in situ erre eta Euskal Herria plazan saltzeaz, larunbatetako azokako ohiko ordutegian. Antzinako danbolina erabiliz erretzen ditu, tradizioak berreskuratzeko eta kontsumitzaileen arreta erakartzeko.
Azokan daukagun eskaintza oraindik eta gehiago aberasteko asmoz, tolosarrek eta bisitatzen gaituzten pertsonek piper erreak erosi ahal izango dituzte Euskal Herria plazan, larunbatetako azokan.
Denboraldiko izarra pikillo-piparra izaten da, baina ez da Amatriainek erretzen duen mota bakarra. Piperraren arabera, indar gehiago edo gutxiago ematen dio suari, eta danbolina etengabe eskuz biratzen aritzen da, mota bakoitzak behar duen denboraren arabera. Arreta berezia behar duen lana da, zalantzarik gabe! Minutu pare batean 5kg piper erre ditzake, eta azoka egun batean guztira 600kg inguru saltzera iritsi daiteke. Lehenengo orduan hurbiltzea komeni da!
Plater askoren osagarri modura jan ditzakegu piperrak (zer esanik ez txuleta on baten goarnizio gisa bada 🤤), baina hain dira onak, ogi zati bat eta sardexka bat hartuta zuzenean jan ditzakegula, piperrak berak plateraren protagonista bilakatuta.
Freskoak erosi eta etxean erretzeko aukera ere interesgarria da. Hiru osagai besterik ez ditugu behar: piperrak, oliba-olio birjina estra eta gatza. Olioz igurtzitako labe-erretilu batean, piperrak olio eta gatz pixka batekin pintatuko ditugu, eta 20 minutuz, gutxi gorabehera, labean erre (ahal bada, aireztapenarekin), samurrak gera daitezen. Trikimailua: errazago zuritzeko, erre ondoren, utzi 20 bat minutuz zapi batean bilduta, izerditu daitezen. Ahaleginik gabe zurituko dituzu, eta haziak kendu ahal izango dizkiozu hatzak barruan sartuta. Oliba-olio suabe batekin enbotatu ditzakezu, kontserbatzeko (lehenengo hozten utzi).
Eta zu, pipar-zalea zara?